#praca #markapracodawcy #dom #worklifebalance #COVID
FLOW, PŁACZĄCE DZIECI I DZIESIĘCIORĘKI BUDDA - o pracy z domu w czasach pandemii.
Piątek, 23.X., godz. 12.00, Sesja STRATEGIE ADAPTACJI
Praca zdalna, kiedy odbywa się kilka dni w miesiącu to prawie dodatkowy dzień wolny. Praca zdalna przez kilka miesięcy z domu pełnego domowników, kiedy przyszłość firmy jest niepewna to prosta droga do rozwodu albo załamania nerwowego. Ale nie zawsze! O tym jak sobie poradziliśmy z pracą w domu, co zrobić żeby ta praca była efektywna i czym naprawdę jest „work-life integration” opowiemy w trakcie prezentacji.
Praca zdalna była dotychczas postrzegana jako benefit dla pracownika i wymieniana w ogłoszeniach o pracę obok owocowych piątków i karnetu na siłownię. Nic dziwnego – była w istocie formą dodatkowych dni wolnych, w czasie których pracownik udawał, że między jogą a praniem pracuje, a pracodawca udawał, że tego nie widzi. Kto nie miał takich rozwiązań w pracy, zazdrościł znajomym, dla których dzięki pracy z domu weekend zaczynał się w czwartek.
Wprowadzony z powodu pandemii lockdown sprawił, że marzenie pracowników stało się rzeczywistością nas wszystkich. Nagle okazało się, że siedzenie w domu bez możliwości odwiedzenia biura w ciągu kilku dni bywa udręka. Rozpraszający koledzy, nie rozpraszają tak bardzo jak chcący się bawić kilkulatek. A nadgorliwy kierownik może być jeszcze bardziej kontrolujący. „Uważaj o co prosisz, bo możesz to dostać” – marzenie stało się koszmarem.
Nie ma jednak sytuacji bez wyjścia i w naszych badaniach – dwóch projektach badań jakościowych dotyczących przyszłości pracy – poznaliśmy takich, co poradzili sobie. Pomogły im na przykład praktyki: (1) zmiany przestrzeni – urządzania biura w domu, (2) tworzenia rutyn – np. ubierania się wcale nie w dresy i (3) budowania relacji – np. dzwonienia na ploteczki do kolegów z pracy. Ale to nie sposoby na ogarnięcie pracy są tu najważniejsze. Dużo ważniejsze dla naszych badanych i ciekawsze dla nas było to, jak zmieniło się postrzeganie pracy jako takiej, jej roli w życiu i oczekiwań wobec niej. Pandemia i powiązana z nią praca z domu to moment refleksji nad samą pracą. O tych refleksjach przede wszystkim opowiemy w naszej prezentacji.
- Dwa badania jakościowe przeprowadzone w maju-czerwcu 2020 r. w dwóch polskich firmach (branża modowa i branża IT) dotyczące przyszłości pracy po pandemii.
- Pierwsze wyniki badań naukowych (psychologicznych, socjologicznych i z dziedziny zarządzania) dotyczących pracy w czasach pandemii.
- Ogólnodostępne raporty firm consultingowych dotyczące pracy w czasach pandemii.
Na podstawie wyników przeprowadzonych badań obie firmy podejmą decyzje dotyczące: (1) polityk HR – w jakim zakresie pracownicy potrzebują wsparcia w pracy, (2) projektowania pracy – jakie metody pracy są efektywne w czasach pandemii, (3) organizacji pracy – gdzie i jak praca powinna się odbywać. Decyzje, które określą kierunek zmian w świecie pracy po pandemii. A ponieważ praca zajmuje większość naszego dnia, to pośrednio zdefiniują to jak będzie wyglądać życie nas wszystkich. Nie tylko jako konsumentów.

Bartłomiej Brach
założyciel, brightlight
Antropolog organizacji. Specjalizuje się w jakościowych badaniach pracowników i doradztwie w obszarze rozwoju marki pracodawcy. Współwprowadził na rynek polski storytelling jako metodę badania tożsamości i kultury organizacji. Doświadczenie doradcze zdobył pracując jako brand consultant w agencjach w Warszawie (BNA, one11) i w Londynie (Saffron Brand Consultants) oraz prowadząc sieć badaczy młodych Polaków Królicza Nora. Przewodniczący Rady Fundacji Polska Debatuje.

dr Mikołaj Lewicki
adiunkt, Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
Związany z Instytutem Studiów Zaawansowanych w Warszawie; jego główne zainteresowania to socjologia gospodarcza oraz socjologia kultury. Bada mechanizmy wartościowania na rynkach i konstruowania rynków, rozwoju społeczno-gospodarczego, opartego na tzw. poszerzonym polu kultury, kredyty hipoteczne i życie z hipoteką oraz procesy urbanizacyjne w Warszawie. Autor książki o polskich dyskursach modernizacyjnych, p.t. „Przyszłość nie może się zacząć” oraz o kredycie hipotecznym, „Społeczne życie hipoteki”, która otrzymała nagrodę I Stopnia im. Ludwika Krzywickiego, Polskiej Akademii Nauk. Współautor monografii o związkach rozwoju społecznego z kulturą, „Kultura na peryferiach”.